Ναι, το ξέρω. Πρέπει να περιμένω.
Να ηρεμήσουν ξανα τα νερά.
Το ξέρω. Δύσκολο είναι βέβαια.
Ναι. Το ξέρεις κι εσύ.
Αλλά πρέπει να δείχνω πάντα εμπιστοσυνη.
Δύσκολο; Δεν ξέρω. Ξέρεις;
Οχι, δεν ειναι δυσκολο. Ξερω.
Και περιμένω. Εμπιστεύομαι και περιμένω.
Ας είναι και καμιά φορά δύσκολο.
Γιατί ξέρω. Όπως ξέρεις.
Είδες; Πάλι το ίδιο είμαστε.
Η αγάπη, η απέραντη αγάπη.
Καληνύχτα.
ΥΓ. Δεν έπρεπε να πιω τόσο λες ε; Δεν ξερω. Ξέρεις;
Εξάλλου αύριο θα 'ναι μια καινούρια μέρα. Ναι; Ναι!
