Βιβλίο κενό.

Πήρα στα χέρια μου την ιστορία μας απόψε.

Χάλασα το δέσιμο προσεκτικά,
εξώφυλλο και οπισθόφυλλο το ένα πάνω στ' άλλο
κι έσκισα μ' ευλάβεια μία μία τις σελίδες,
με απόλυτη τάξη,
μη χάσει καμιά το τέλεια ορθογώνιο σχήμα της.

Ύστερα τις βούτηξα όλες σε νερό θαλασσινό
-βοηθάει, λένε, να ξεκολλήσουνε απ' το χαρτί τα γράμματα-
και τις άπλωσα λευκές πια στον αέρα να στεγνώσουν.

Το νερό το πέρασα από ψιλή κρησάρα
κι έβαλα τα γράμματα σ' ένα βάζο μικρό,
απαλλαγμένα απ' τα νοήματα των λέξεών τους.

Τα τακτοποίησα όλα σ' ένα κουτί,
εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο,
πάνω τους όλες οι λευκές σελίδες
και πλάι το βαζάκι με τα γράμματα.

Το άφησα στην πιο πολύτιμη γωνιά της βιβλιοθήκης μου,
να περιμένει.
Αυτό το βιβλίο κάποτε θα ξαναγραφτεί αλλιώς.