Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

Beefeater tonic.





Μέχρι τη μέση περίπου το ποτήρι,
δεν τίθεται θέμα μισοάδειου-μισογεμάτου,
η ποσότητα είναι ίδια όπως κι αν τη δεις:
το ποτήρι είναι ως τη μέση
-όπως εσύ που έφυγες,
ας ήταν για καλό ή για κακό,
εσύ έφυγες-.


ο πάγος έχασε τις αιχμηρές του γωνίες, στρογγύλεψε
-πέρασε καιρός πια-.

Το γυαλί είναι τώρα βρεγμένο,
αφήνει παντού υγρά στρογγυλά σημάδια.
Λίγες φουσκάλες ανθρακικού γατζωμένες γύρω γύρω
-ό,τι άντεξε-,

μια φέτα κιτρολέμονο το ίδιο ξινόπικρη,
κατεβαίνει όλο και πιο χαμηλά
-μέχρι να φτάσει στον πάτο-.



Ίδια γεύση,
τόσα χρόνια κι η γεύση μένει ίδια,
ας άλλαξαν όλες οι άλλες,
ας άλλαξα κι εγώ.
Εκείνη μένει ίδια.


Όπως εσύ, που έφυγες
κι η γεύση μένει ίδια.


2 σχόλια: